Paryż

Pałac Burboński. Okazały gmach usytuowany pomiędzy place du Palais-Bourbon a Pont de la Concorde, mieszczący od 1947 roku siedzibę Zgromadzenia Narodowego — niższej izby francuskiego parlamentu.

Budowę, przeznaczonej dla księżny de Bourbon — córki Ludwika XIV i markizy de Montespan, rezydencji rozpoczął w 1722 roku Girardini a zakończyli ją w 1728 roku Lassaurance, Gabriel i Aubert. W latach 1804-1807 Poyet dobudował północną fasadę; która nadała budowli odpowiedni do jej funkcji dostojny charakter. Zaprojektowana na wzór antycznego portyku składa się ona z 12 potężnych korynckich kolumn podpierających wykonany przez Cortota fronton; poprzedzają ją monumentalne schody ozdobione statuami Temidy i Minerwy. Fasada ta jest odpowiednikiem znajdującego się po drugiej stronie Sekwany frontonu kościoła św. Magdaleny. Wytyczona przez obie te budowle perspektywa należy do najpiękniejszych w Paryżu.

Od 1795 roku w pałacu mieściła się Rada Pięciuset, a w czasach Restauracji i Trzeciej Republiki — Izba Deputowanych.

We wnętrzu budynku znajduje się wspaniała sala posiedzeń zbudowana w latach 1828-32, Salle des Pas-Perdus z malowanymi przez Verneta plafonami oraz udekorowana freskami Delacroix biblioteka (alegorie Nauki, Filozofii, Prawa, Teologii i Poezji w postaci sławnych mężów starożytnych; Orfeusz i Attyla, symbolizujące cywilizację przeciwstawioną barbarzyństwu).

W sąsiednim l'Hotel de Lassay rezydencja przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego. Przy quai d'Orsay, którego nazwa pochodzi od nazwiska prewota (przewodniczącego) kupców, Bouchera d'Orsay, mieści się budynek francuskiego ministerstwa spraw zagranicznych.