Paryż

Przyległy do place du Pantheon plac św. Genowefy zajmowany jest przez kościół św. Stefana na Górze, powstały w 1225 roku; rekonstruowany i przebudowywany w latach 1492-1586; fasada ukończona w latach 1606-1622. Kościół ten stanowi piękny przykład typowego dla budownictwa przełomu XV i XVI w. przenikania się różnych stylów architektonicznych: rozpoczęta przed wiekami świątynia o gotyckiej jeszcze strukturze otrzymała renesansową dekorację. Wnętrze kościoła uważane jest przez znawców za najpiękniejsze w Paryżu. Składa się z trzech naw jednakowej wysokości, podtrzymywanych przez 12 filarów. 

Jego najcenniejszym elementem jest powstałe w latach 1525-35, prawdopodobnie wg projektu Ph. Delorme'a, wspaniałe, bogato zdobione renesansowe lektorium — podwyższona trybuna umieszczona poprzecznie pomiędzy nawą główną a prezbiterium, przeznaczona dla kaznodziejów lub chóru. Prowadzą na nie umieszczone po obu bokach kręte, ażurowo zdobione schody. Lektoria takie, pozwalające w długich i wąskich średniowiecznych kościołach nawiązać duchownym łatwiejszy kontakt z wiernymi, posiadały poważną wadę — skutecznie zasłaniały ołtarz. Do XVIII w. większość z nich została zburzona. Lektorium u „św. Stefana" jest jedynym jakie zachowało się w Paryżu. Warto też zwrócić uwagę na cenne XVII wieczne witraże znajdujące się w galerii otaczającej apsydę. W kościelnych kaplicach spoczywają szczątki Racina i Pascala. W kaplicy pod wezwaniem św. Genowefy XIX wieczny złocony relikwiarz.