Paryż

'Hale' są tradycją paryską z końca XII w. Wtedy to Filip August kazał utworzyć wielkie centrum handlowe. Przekształcił je częściowo Henryk II w roku 1553. Teren „Hal" powiększono w roku 1778. Całość przedsięwzięcia została zrekonstruowana w latach 1852-66 przez Baltarda, który zastosował konstrukcję żelazną. Następnie powiększono je w roku 1936. W roku 1969 hale targowe przeniesiono na przedmieście Rungis. 'Hale' nie były wyłącznie miejscem handlu, ale również ośrodkiem życia kulturalno-towarzyskiego oraz popularnym centrum gastronomicznym. Specjalnością tutejszych barów i restauracji była słynna zupa cebulowa. Zwanym „brzuchem Paryża" 'Halom' poświęcił jedną ze swych powieści Emil Zola.

Po ich likwidacji rozgorzała dyskusja na temat sposobu zagospodarowania zwolnionego przez nie miejsca. Proponowano utworzenie tu centrum handlu zagranicznego, budowę dworca kolejowego lub opery. W gorącym roku 1968 pojawił się projekt założenia tu wielkiego parku i osiedla mieszkaniowego. W roku 1979 udostępniono Paryżanom nowe „Forum Hall". Pod terenami zielonymi zlokalizowano centrum handlowe, parking oraz stację, kolei R.E.R. W obrębie kompleksu znajduje się m.in. Musee de Holographie oraz Musee Martyrs de Paris, gromadzące liczne narzędzia tortur z różnych okresów historii; od trucizn do gilotyny.