Champs Elysees
Jedna z najsłynniejszych ulic świata. Biegnie od place de l'Etoile do place de la Concorde. Powstała ok. 1667 roku, gdy A. Le Nótre wytyczył na osi Tuileries nową aleję, którą stopniowo przedłużano w kierunku „Placu Gwiazdy". Liczące ok. 2 km długości „Pola" składają się z dwóch posiadających odmienny charakter części.
Odcinek od „Placu Gwiazdy" do „Rond Point". W okresie II Cesarstwa ulica eleganckich willi. Nr 25, zachowany do dziś hotel de la Paiva — własność słynnej kurtyzany. W latach dwudziestych przeistacza się w wielkomiejską ulicę o zwartej zabudowie, otoczoną gmachami banków, biurowców, koncernów przemysłowych i towarzystw lotniczych oraz ekskluzywnymi sklepami, galeriami, salonami samochodowymi, kawiarniami, restauracjami, wielkimi kinami i kabaretami — z najsłynniejszym z nich Lido (nr 1 i 6).
Odcinek od „Rond Point" do „Placu Zgody". Zachował dawny charakter alei spacerowej ocienionej szpalerami drzew, wśród których rozrzucone są pojedyncze budynki: kilka dobrych restauracji, teatry Marigny i Ambasadeurss, Palais de Glace oraz dwa największe gmachy, zbudowane w stylu Moderne z okazji Wystawy Światowej 1900 roku:
Grand Palais. Posiada liczącą 240 m fasadę od strony avenue F. D. Roosevelt. Jest miejscem interesujących wystaw czasowych oraz siedzibą Palais de la Decouverte — otwartego z okazji Wystawy Światowej 1937 roku (centrum prezentacji osiągnięć nauki i techniki oraz Planetarium na 370 miejsc).
Petit Palais. Miejsce wystaw i czasowych ekspozycji dzieł sztuki.
Sąsiadujące z „Polami Elizejskimi" ulice stanowią wielkie centrum biznesu, handlu i rozrywki. Rezydują tu słynni paryscy krawcy (av. Montaigne — Dior; rue Francois I — Balmain i Coureges). Przy av. Montaigne Theatre des Champs Elysees, zbudowany w latach 1911-13 przez A. Perreta, który w sposób nowatorski wykorzystał konstrukcję budowli dla celów plastycznych. Dekoracje Bourdelle'a i Vuillarda.
