Sorbona
To potoczne określenie uniwersytetu paryskiego (Universite de Paris), wywodzące się od nazwy założonego w 1256 roku przez Roberta de Sorbonne (spowiednika św. Ludwika) kolegium, połączonego na przełomie XIII i XIV w. z fakultetem teologii i filozofii.
Jest to jedna z dwóch (obok Bolonii) najstarszych uczelni świata, uformowana w ciągu XII w. z trzech szkół paryskich: katedralnej, św. Genowefy i św. Wiktora. Jej pierwszy znany przywilej pochodzi z 1194 roku, statut z 1215 roku, a pełną autonomię uzyskała ona w 1231 roku. W XIII w. w dobie rozkwitu scholastyki, Sorbona, nazywana przez swego wielkiego ucznia — św. Bonawenturę „źródłem zraszającym cały świat", była najsłynniejszą uczelnią świata i przez całe średniowiecze wzorem dla większości nowo powstających uniwersytetów. Składała się z czterech kierowanych przez dziekanów wydziałów: sztuk wyzwolonych, prawa, medycyny i teologii. Na czele całego uniwersytetu stał rektor. Wykładowcy i studenci mieszkali w kolegiach. W XIV w. Sorbona zaczęła coraz bardziej tracić rangę. W 1793 roku została ostatecznie zlikwidowana, a w 18o6 reaktywowana przez Napoleona I.
Budowę obecnej siedziby Sorbony, zajmującej olbrzymi plac o wymiarach 250 na 200 metrów, rozpoczął w 1629 roku na zlecenie kardynała Richelieu wybitny architekt J. Lemercier. XIX wieczną rekonstrukcję i rozbudowę gmachu przeprowadził Nenot. Fasada główna, od rue des Ecoles ozdobiona jest posągami przedstawiającymi alegorie różnych dyscyplin naukowych.
L'EGLISE SAINTE-URSULE-DE-LA-S ORBONNE
Nad kompleksem budynków uniwersyteckich dominuje wspaniała kopuła kościoła Sainte-Ursule-de-la-Sorbonne (kaplica uniwersytecka), zbudowanego w latach 1635-42 przez zasłużony dla sztuki francuskiej duet Richelieu — Lemercier. Świątynia ta, podobnie jak Panteon i Val-de-Grace reprezentuje charakterystyczny dla paryskiej architektury, chociaż przeszczepiony z Włoch, typ klasycystycznego kościoła z dwiema fasadami i centralną kopułą umieszczoną na bębnie. We wnętrzu, w prawym ramieniu transeptu znajduje się grobowiec zmarłego w 1642 roku fundatora całego założenia — kardynała Richelieu, dłuta F.G. Girardona: posąg kardynała podtrzymują postacie symbolizujące Wiedzę i Religię. Nad sarkofagiem umieszczony jest kapeluz kardynała, w głębi malowidło Tinbala „Teologia".
