Paryż

Jest to jeden z najstarszych i najpopularniejszych ogrodów Paryża. Jego początki sięgają 1626 roku, kiedy to lekarz nadworny Ludwika XIII (G. de la Brosse) postanowił na terenach olbrzymiego wysypiska śmieci założyć plantację roślin leczniczych. W XVIII w. ogród stał się znanym ośrodkiem badań botanicznych o międzynarodowym zasięgu. Z całego świata misjonarze nadsyłali tu okazy interesujących roślin, a pracami naukowymi kierował słynny uczony — intendent ogrodu, hrabia Georges Leclerc de Buffon, autor 44 tomowej Histoire naturelle generale et particuliere. W 1640 ogród otwarto dla publiczności.

W 1794 roku ogród upaństwowiono i nadano mu dzisiejszą nazwę. Wtedy też powstaje tu, z przeniesionego z Wersalu królewskiego zwierzyńca, najstarszy publiczny zoologiczny ogród świata (obecnie filia Bois-de-Vincennes). Głównym obiektem ogrodu jest założone w 1693 roku i znacznie rozbudowane w okresie drugiego cesarstwa Museum National d'Histoire Naturelle (Narodowe Muzeum Historii Naturalnej). Posiada ono olbrzymie zbiory, obejmujące: vivarium, galerię zoologiczną, mineralogiczną i geologiczną, anatomii porównawczej i paleontologii (w tym kolekcja myśliwska diuka Orleańskiego i zbiory skamielin profesora, barona George'a de Cuviera).

„Areny Lutecji". Wielki rzymski amfiteatr mieszczący 16 000 widzów; powstały w drugim stuleciu naszej ery, zniszczony w 280 roku. Odkryty przez archeologów w 1869 roku, został zrekonstruowany w latach 1917-1918. Obecnie „Areny" są dzierżawione przez miłośników tradycyjnej francuskiej gry w kule (petonque).